EsseGesse kimdir?      İtalyan çizgiromanına yaklaşık 40 yıl damgasını vuran EsseGesse grubu, çizgiromana gönül vermiş Torinolu üç genç tarafından kuruldu...    Giovanni Sinchetto (1922-1991), Dario Guzzon (1926-2000) ve Pietro Sartoris’ten (1925-1989) oluşan grup, kendilerine soyadlarının baş harferini biraraya getirerek EsseGesse ismini verdiler. (İtalyanca ‘s’ harfi tek başına ‘esse’ diye okunuyor)    Muhteşem üçlü 1948 yılında biraraya gelmeden önce herbiri çizgiromanın yanısıra vinyet, kapak, masal kitapları resimlemesi, afiş çizimleri gibi işler yapıyordu. EsseGesse’nin başlangıç noktası Guzzon ile Sartoris’in bir araya gelmesi oldu. Dario Guzzon, Sartoris ile tanıştığı dönemde Torino’daki Taurinia Yayınevi’ne çeşitli çizimler ve kapaklar hazırlıyordu. İkili ilk olarak  Darman adlı bir çizgiroman gerçekleştirdiler. Aradan geçen iki yıl sonunda Sartoris’in bir arkadaşının “Benim bir tanıdığım var. Çok başarılı bir çizer. O da birşeyler yapıyor. Tanışmak ister misiniz?” demesiyle Sinchetto 1949 yılında üçüncü kişi olarak gruba dahil oldu. EsseGesse grubunun en yetenekli çizeri kabul edilen Sinchetto, 1947 yılında Kames l’immortale, 1948 yılında da Fulmine Mascherato isimli çizgiromanları hazırlamıştı. Guzzon ve Sartoris, Sinchetto ile tanışınca 40 yılı aşkın bir süre devam edecek birliktelik başladı... EsseGesse üçlüsünün ilk ortak çalışması Torino’daki Gazetta dei Piccoli’de dört ay süreyle yayımlanan Olenwald il Nibelungo oldu. Senaryonun yetersiz olmasına rağmen çizimler beğenilmişti. Üçlü, bu çalışmayla Dardo Yayınevi’nin dikkatini çekti. (Hikayenin tamamı için bakınız; EsseGesse Magazin 2)    Dardo Yayınevi’ne değişik senaryolar yazan Andrea Lavezzolo, tasarladığı yeni kahramanı Kinowa’yı bu genç üçlüye çizdirmenin planlarını yapıyordu. 1950 yılında EsseGesse, Lavezzolo’dan gelen teklifle  Kinowa’yı çizmeye başladı. 30 piccolo (İtalyanca: Küçük, strip dergi) sayısının ardından senaryoya bir türlü ısınamamaları nedeniyle bıraktılar. Yerlerine Pietro Gamba çizimlere devam etti. Muhteşem üçlü, ırkçı bir anti kahraman olan Kinowa’yı gönülsüz bir şekilde çizerken bir yandan da çizgiroman dünyasında büyük fırtınalar estirecek Capitan Miki’nin ön hazırlıklarını yapıyorlardı. EsseGesse bundan sonra sadece Capitan Miki’ye ağırlık verdi. Hedef kitle genç okuyucu olduğu için Miki’nin karakterini oluştururken oldukça uğraştılar. Hareketli senaryolara mizah ögesi katmak için yan karakterleri Amerikan sinemasından seçtiler. Doppio Rhum (Konyakçı) Gabby Hayes ve bizde Doktor Sallaso olarak çevrilen, orjinal adı Salasso olan karakter için Thomas Mitchell’i uygun buldular. İtalyan Formatı    50’li yıllara gelirken tüm dünyayı saracak olan çizgiroman yayıncılığına ağırlık veren İtalyan ekolü, 70’li yıllara kadar sektörün neredeyse yüzde 80’ini elinde bulunduruyor, kahramanlar arka arkaya çıkıyordu: 1948’de Tex, 1950’de Kinowa, 1951’de Capitan Miki, 1955’te Il Grande Blek, 1961’de Zagor... O dönemlerdeki İtalyan çizgiroman yayımcılığı piccolo adı verilen, 32 sayfalık, tek bant küçük strip dergi formatındaydı. İtalyanlardan birkaç yıl sonra çizgiroman yayımlamaya başlayan Türkiye’de ise piccololar üç banta dönüştürülerek kitap formatına getirildi. (Piccolo EsseGesse Magazin 2'nin okurlarına ücretsiz ekidir) İtalyanlar da 1967 yılından sonra piccolo’yu bırakarak 16x21 ebatlarında kitap formatında yayın yapmayı sürdürdü. YÜZBAŞI TOM MİKS    Capitan Miki (Yüzbaşı Tom Miks) 1 Haziran 1951’de, İtalya’da gazete bayilerindeki yerini aldı. Bayilere gönderilen tüm Miki’ler kısa sürede tükenmişti. Hemen ikinci baskıya girildi, bir hafta içinde dört baskı yapıldı. Dardo Yayınevi şaşkınlık içinde idi. Tom Miks kısa sürede 250 bin satışa ulaşmıştı. Bu başarı EsseGesse grubunun 1965 yılına kadar durmaksızın 32 sayfalık piccolo formatında 708 hafta Capitan Miki çizmesine neden oldu. Bu da kitap sayfasına çevirildiğinde 7552 sayfa eder. Dardo Yayınevi son olarak 1988 yılında 68 kitapta topladı. (Tamamı için bakınız; hozcomics, EsseGesse Tom Miks serisi 1-34. sayılar) EsseGesse’nin işi hiç kolay değildi. Haftada 30, ayda toplam 120 strip yazıp çiziyorlardı. Buna rağmen, araya başka işler sıkıştırmayı da becerdiler. Üçlü 1953 yılından itibaren bizde de 1961 yılında Kara Süvari adıyla yayımlanan Il Cavaliere Nero ve Il Grande Blek’in bir ön çalışması olan Il Piccollo Trapper’ı denedi.    EsseGesse Grubu’nun, 1955 yılında Blek’i yazıp çizmeye başlamadan iki yıl önce çizdiği  Il Piccollo Trapper, 60 strip'lik bir pilot çalışma idi. Rodi'nin çevresinde dönen macerada Blek bambaşka bir tiplemeyle yer alıyordu. (Bkn: EsseGesse Magazin 1: Küçük Avcı) ÇELİK BLEK TEKSAS    1954 yılının 1 Ekim’inde İtalya'da bir bomba daha patladı.    Bir röportajda EsseGesse'nin belirttiği gibi "Mohikanlar’ın Sonuncusu" romanının yazarı Fenimore Cooper’dan etkilenerek yarattıkları Il Grande Blek,  bizdeki adıyla Çelik Blek Teksas piyasaya çıkar çıkmaz 400.000 satışa ulaştı. EsseGesse Capitan Miki’den 4 yıl sonra başladığı Il Grande Blek’i 32 sayfalık piccolo formatında 540 hafta sürdürdü. 5760 kitap sayfası tutan macera toplamını 1988 yılında Dardo Yayınevi “Tutto Blek” adıyla 52 kitapta bir araya getirdi. (Tamamı için bakınız; hozcomics, EsseGesse Teksas serisi 1-34. sayılar)    EsseGesse, 1965 yılında sözleşmelerinin bitmesiyle Dardo Yayınevi’nden ayrıldı ve Il Grande Blek ile Capitan Miki’yi çizmeye son verdi. Bu arada 708’inci sayıya kadar ağzına su ve sütten başka bir şey koymayan Capitan Miki’yi son sayılarda zorla sarhoş ederek içlerindeki muzip çocuğu da dışarı çıkardılar.